Συνεντεύξεις και άρθρα

Αρθρο του Ευθ.Καρανάσιου για τον πόλεμο της ανεργίας της φτώχειας και της ανασφάλειας
Αρθρο του Ευθ.Καρανάσιου για τον πόλεμο της ανεργίας της φτώχειας και της ανασφάλειας

"Πολεμώ την Ανεργία, τη φτώχεια, την ανασφάλεια"

Παρακολούθησα με απόλυτη προσοχή, ως Έλληνας πολίτης, ως πατέρας, ως σύζυγος,ως ελεύθερος επαγγελματίας,ως Βουλευτής Χαλκιδικής, την ομιλία του Πρωθυπουργού στα εγκαίνια της 78ης Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης, ήταν μια σαφής απάντηση σε πολλά ερωτήματα που απασχολούν, καθένα από εμάς ξεχωριστά και όλους μας συνολικά. Αυτό το οποίο με προβλημάτισε περισσότερο, μεταξύ των άλλων, ήταν το εξής:

Ακριβώς, αυτό που πολεμώ ανεργία λέγεται, φτώχια λέγεται,ανασφάλεια λέγεται. Και το πολεμώ, γιατί κορυφαίος μου στόχος και υποχρέωση, είναι να εξαλείψω σε αυτή τη χώρα κάθε εμπόδιο και κάθε νοοτροπία που αφαιρεί το δικαίωμα του Έλληνα για Ανάπτυξη και Ελπίδα.

Πώς θα το πετύχουμε αυτό ;

Με την ενίσχυση του εξαγωγικού δυναμισμού και της εξωστρέφειας, μέσω της αναβάθμισης της Αλεξάνδρειας Ζώνης Καινοτομίας στη Θεσσαλονίκη.

Με το τέλος στην ατιμωρησία ισχυρών.

Με την επίτευξη του στόχου που έχει τεθεί από τον Πρωθυπουργό για τον ενιαίο συντελεστή φόρου επιχειρήσεων 15%. Με την επιδότηση 45 χιλιάδων νέων στην αγορά εργασίας.Με την απορρόφηση 50 χιλιάδων περίπου ανέργων σε κοινωφελή εργασία. Με την παροχή στοιχειώδους ασφάλισης σε αυτοαπασχο λούμενους που έκλεισαν οι επιχειρήσεις τους και έμειναν ανασφάλιστοι, καθώς επίσης και στα προστατευόμενα μέλη της οικογένειάς τους.

Με την άνοδο ρεκόρ, που σημειώνει, για πρώτη φορά, φέτος, ο τουρισμός .

Πότε θα το πετύχουμε αυτό;

Μόλις σταθεροποιήσουμε τα πρωτογενή μας πλεονάσματα,όταν μπορέσουμε επί τέλους να σταθούμε στα πόδια μας, να βασιστούμε στις δυνάμεις μας, όταν καταφέρουμε να ξεπεράσουμε τους στόχους μας, όταν φύγουμε μακριά από την πολιτική των μνημονίων. Με πρωτογενές πλεόνασμα, απ’ το οποίο το 70% θα ανακουφί ζει τους χαμηλοσυνταξιούχους, τους ένστολους και την κοινωνία την ίδια.

Για να καταφέρουμε, να ξεπεράσουμε τους στόχους, που έχουμε οι ίδιοι ορίσει, θα πρέπει πέρα και πάνω απ’ όλα, να ξεπεράσουμε τους ίδιους μας τους εαυτούς και να καταννοήσουμε το αυτονόητο πλέον στο άκουσμα, αλλά ακατανόητο στην παραδοχή πως ενωμένοι κάνουμε θαύματα, ενώ χωρισμένοι προκαλούμε τραγωδίες.

 

Δημοσιεύτηκε στην εβδομαδιαία εφημερίδα Free Press το Σάββατο στις 14 Σεπτεμβρίου 2013