Συνεντεύξεις και άρθρα

Πώς περατώσαμε το ζήτημα των εκχερσομένων καλλιεργούμενων εκτάσεων.
Πώς περατώσαμε το ζήτημα των εκχερσομένων καλλιεργούμενων εκτάσεων.

Η ανάρτηση των δασικών χαρτών ανέδειξε μία σειρά προβλημάτων που αφορούσαν στη διαχείριση της γης από τη σύσταση του ελληνικού κράτους. Ένα από τα σημαντικότερα ζητήματα, που βρίσκεται ακόμη και σήμερα στην επικαιρότητα, είναι αυτό των εκχερσομένων καλλιεργούμενων εκτάσεων.

Ειδικότερα, κατά την κοινοβουλευτική μου θητεία (2012-2015), επί κυβερνήσεως Αντώνη Σαμαρά, ανέλαβα, ως Βουλευτής Χαλκιδικής, την ευθύνη για την τακτοποίηση χιλιάδων στρεμμάτων καλλιεργούμενων εκτάσεων, προερχομένων από εκχερσώσεις που πραγματοποιήθηκαν μετά τη θέση σε ισχύ του Συντάγματος του 1975 έως και το έτος 2007 – συγκεκριμένα την 7η Μαρτίου 2007, ημερομηνία κατά την οποία ξεκινησε η αεροφωτογράφιση του συνόλου της χώρας από την ΕΚΧΑ Α.Ε. Έτσι, με την αμέριστη στήριξη του τότε αναπληρωτή Υπουργού Περιβάλλοντος, κ. Νικ. Ταγαρά, καθώς και με τη συμβολή ειδικής επιστημονικής επιτροπής που συστήθηκε για τον λόγο αυτό στο πολιτικό μου γραφείο, προσπαθήσαμε να φέρουμε εις πέρας μία πραγματικά δύσκολη αποστολή.

Πράγματι, μετά από πολλή δουλειά και παρά τα προβλήματα που αντιμετωπίσαμε, καταφέραμε να διεκπεραιώσουμε την αποστολή μας εντός των οριζόμενων προθεσμιών. Τον Δεκέμβριο του 2014 επιτύχαμε κάτι αδιανόητο για τις προηγούμενες κυβερνήσεις: να έρθει στη Βουλή ένα επεξεργασμένο και άρτιο νομοσχέδιο για τις πρώην δασικές εκτάσεις που εκχερσώθηκαν και ήδη βρίσκονταν σε γεωργική καλλιέργεια. Οι εκτάσεις αυτές βρίσκονταν κυριολεκτικά «στον αέρα», δημιουργώντας επισφάλεια τους ιδιοκτήτες τους που για πολλά χρόνια τις καλλιεργούσαν. Ήταν συνεπώς επιτακτική η ανάγκη να λυθει το συγκεκριμένο ζήτημα νομοθετικά, με τον καθορισμό των «προϋποθέσεων» για την εξαγορά των εκτάσεων αυτών.

Έτσι, μετά την ψήφιση του Ν. 4315/2014 (ΦΕΚ 269/Α/24- 12-2014) προστέθηκε στον εκτελεστικό του συντάγματος, Ν. 998/1979 το άρθρο 47β και έληξε μία μακροχρόνια εκκρεμότητα για πολλούς χιλιάδες αγρότες σε όλη την Ελλάδα αλλά και τη Χαλκιδική. Δεν θα ήταν υπερβολή να σημειωθεί ότι η νομοθετική αυτή πρωτοβουλία «έλυσε» τα χέρια του γεωργικού κόσμου της χώρας, που, παράλληλα με τις δυσμενείς συνέπειες της κρίσης, είχε να αντιμετωπίσει και τις επιπλοκές που προέκυψαν από την ανάρτηση των δασικών χαρτών.

Χάριν στην προσθήκη του άρθρου 47Β, οι αγρότες μπορούν σήμερα να συνεχίσουν να καλλιεργούν τα κτήματα που οι γονείς και οι παππούδες τους καλλιεργούσαν και φρόντιζαν επί σειρά ετών, επενδύωντας χρόνο και χρήμα και αφήνοντας το προσωπικό τους αποτύπωμα. Κυρίως μετά την ολοκλήρωση της διαδικασίας εξαγοράς και την έκδοση άδειας επέμβασης, οι ιδιοκτήτες θα μπορούν να μεταβιβάσουν, με τη δική τους σειρά, τις εκτάσεις αυτές στις επόμενες γενιές, δηλαδή στα παιδιά και στα εγγόνια τους.

Χωρίς κανέναν δισταγμό, συγκαταλέγω τη συμμετοχή μου στο ανωτέρω εγχείρημα ως μία από τις σημαντικότερες στιγμές της κοινοβουλευτικής μου θητείας. Πολιτική δεν είναι μόνο η διεκδίκηση και η άσκηση της εξουσίας, όπως τείνουν να πιστέψουν σημερα αρκετοί. Είναι, πολύ περισσότερο, ο σχεδιασμός και η στοχοθεσία, η υιοθέτηση, η εφαρμογή και η υλοποίηση λύσεων, που αντιμετωπίζουν και επιλύουν πραγματικά προβλήματα της κοινωνίας. Σε αυτά πρέπει να εστιάσουμε την προσοχή μας.